Psychoanaliza jungowska
W psychologii głębi główny nacisk kierowany jest na osobistą relację pomiędzy terapeutą a pacjentem.
Wprowadza się dialog stwarzający emocjonalny związek pacjent-terapeuta. W podejściu jungowskim terapię łączy się z zagadnieniami rozwoju osobistego.
W jungowskiej psychologii analitycznej wagę przywiązuje się do badania i uświadomienia symboli klasycznych nie tylko dla pacjenta, ale dla całej kultury (archetypy). Jungiści badają symbole występujące w snach, dogmatach religijnych, mitach, bajkach, przekazach ludowych. Istotne jest zbudowanie relacji pomiędzy tym, co świadome a nieświadomością. Rozwój psychiczny dzięki temu odbywa się nieustannie. W analizie jungowskiej naturalna potrzeba twórczej ekspresji, rozwoju czy duchowości zajmuje znaczące miejsce i rozumiana jest jako istotny aspekt psychiki.
