Psychoterapia behawioralno-poznawcza
Terapię poznawczo behawioralną najczęściej stosuje się w leczeniu indywidualnych zaburzeń lękowych, depresjach, zaburzeniach odżywiania, w zaburzeniach psychicznych występujących u dzieci i młodzieży.
Stosowana jest także w formie grupowej – w leczeniu depresji, zaburzeń lękowych, zaburzeń odżywiania.
W trakcie terapii pracuje się nad identyfikacją i rozumieniem problemu. Istotne znaczenie ma związek myśli, emocji i zachowania. W tej formie psychoterapii główny nacisk położony jest na trudności występujące „tu i teraz”. Terapeuci poznawczy odnoszę się głównie do założeń, przekonać, automatycznych myśli. Behawioralni głównie do zachowania. Najczęściej jednak stosuje się kombinację technik, które mają na celu zmianę zarówno zachować jak i myśli.
Główny cel terapii w tym podejściu to pomoc w osiągnięciu pożądanej zmiany w dotychczasowym sposobie myślenia i zachowania.
Sesje zwykle odbywają się raz w tygodniu, godzinę, przez około 3 miesiące. Długość terapii może być jednak bardzo różna w zależności od potrzeb i zgłaszanego problemu. Terapia poznawczo-behawioralna bywa łączona z farmakoterapią.
