Psychoterapia psychodynamiczna
Terapia psychodynamiczna zorientowana jest na reorganizację osobowości pacjenta między innymi poprzez skupienie szczególnej uwagi na stosunkach interpersonalnych, relacjach czy sytuacjach konfliktowych.
Terapia prowadzona w nurcie psychodynamicznym pomaga zrozumieć dynamiczny związek między dawnymi przeżyciami a aktualnymi postawami z jednej strony oraz objawami i trudnościami z drugiej. Przebiega w oparciu o dialog oraz relację, która stwarza się pomiędzy terapeutą a pacjentem. Podstawowym narzędziem terapii prowadzonej w tym nurcie jest rozmowa i rozumienie pacjenta. Terapeuta psychodynamiczny posługuje się klaryfikacją, interpretacją oraz konfrontacją.
W procesie terapii dochodzi do eksplorowania nieznanych dotąd przejawów Ja (self) – gdy uwidaczniają się w terapii można na nie wpływać. Zmiana zachodzi na poziomie nieświadomych, wewnętrznych obiektów oraz intrapsychicznych relacji. Podejście psychodynamiczne jest skuteczne w leczeniu nerwic, depresji, lęków, zaburzeń jedzenia, zaburzeń osobowości oraz ograniczeń występujących pod postacią objawów somatycznych.
Terapia prowadzona w nurcie psychodynamicznym zachęca pacjentów do eksplorowania pełnego spektrum uczuć i jego omawiania, rozróżnia także doświadczenie intelektualne od emocjonalnego. Ponadto dochodzi do omówienia zachowań unikowych, powtarzających się wzorców i doświadczeń z przeszłości. W terapii znaczącą rolę odgrywa omawianie swobodnych skojarzeń, fantazji, snów i marzeń.