Psychodrama
Metodę psychodramy stworzył J.L. Moreno. Jest to improwizowany teatr, nieco uproszczony, by można go było wykorzystać w psychoterapii.
Słowo psychodrama składa się z dwóch członów: psyche i drama, co oznacza „działanie duszy”.
Cechą szczególną psychodramy jest jej zdolność do rozwiązywania tragicznych problemów występujących w realnym życiu. Działanie w psychodramie jest zróżnicowane, urozmaicacie, jednak sama struktura jest prosta. Składa się z trzech faz: rozgrzewki, działań psychodramatycznych oraz fazy końcowej. Psychodramę można odgrywać w grupie pacjentów bądź z jednym pacjentem i zespołem terapeutów.
Metoda psychodramatyczna Moreno, opiera się na pięciu podstawowych elementach. Są to: scena, pacjent (protagonista), reżyser, aktorzy pomocniczy i widzowie.
Psychodrama to metoda terapii, której podstawowym celem jest redukcja napięcia poprzez działanie. Klient w terapii psychodramatycznej nie opisuje siebie i swojego życia, lecz przeżywa emocje tu i teraz. Członkowie grupy pełnią rolę reprezentantów osób ze świata rzeczywistego.
Nie ma reguł dotyczących ilości psychodram i czasu potrzebnego, by uzyskać efekt terapeutyczny. Jest to raczej kwestia rozpatrywana indywidualnie. Czasami pojedyncza psychodrama jest wystarczająca do tego, by później zdecydować się na jakoś rodzaj psychoterapii indywidualnej. Inni z kolei potrzebują kilku sesji psychodramatycznych, by zrozumieć dany problem i znaleźć konstruktywne rozwiązanie.
Psychodrama jest niewątpliwie techniką wymagająca spontaniczności, otwartości, zaangażowania oraz gotowości na pracę w grupie. Psychodrama daje możliwość pracy nad całym spektrum zaburzeń, objawów, ograniczeń, począwszy od wszelkiego rodzaju kryzysów poprzez traumy wieku dziecięcego aż po zaburzenia psychotyczne.